کرم‌های شب‌تاب درخشندگی خود را از طریق فرآیندی که بین آنزیمی موسوم به luciferase و مولکولی موسوم به luciferin برقرار می‌شود، به دست می‌آورند. محققان دانشگاه ام. آی. تی آمریکا هم از آنزیم و هم از مولکول مذکور استفاده کردند. آنها همچنین برای تشدید این فرآیند از یک آنزیم دیگر موسوم به co-enzyme A استفاده کردند. این مولفه‌ها درون نانوذرات تعبیه شده و به شکل یک محلول در آمد، سپس محققان این محلول را از طریق روزنه‌های هوای موجود روی برگ‌های گیاه به درون برگ ها وارد کردند. پس از راه یافتن نانوذرات به ساختارهای درونی گیاه، سه مولفه مذکور آزاد شده و درون سلول‌ها با یکدیگر واکنش می‌کنند و در نتیجه برگ‌های گیاه شروع به درخشش می‌کند. هدف محققان از انجام این تحقیقات ساخت گیاهانی است که قابلیت استفاده به عنوان چراغ رومیزی را داشته باشند. در حال حاضر این گیاه قادر است به مدت چند ساعت بدرخشد، اما محققان امیدوارند با اجرای یک برنامه بلندمدت بتوانند گیاهانی را تولید کنند که برای مدتی بیشتر نور زیادی را در اختیار قرار دهند.