رییس مرکز ملی ذخایر ژنتیکی وزیستی ایران در این باره گفت: تلاش‌های ما در این مرکز طی نمونه‌برداری‌های مختلف از این دریاچه منجر به کشف دو میکروارگانیسم مهم به نام‌های علمی Halosiccatus urmianus و Halovarius luteus شده است که بر اهمیت این منطقه اکولوژیکی برای انجام مطالعات گسترده تنوع زیستی تأکید می‌کند.
وی در ادامه افزود: میکروارگانیسم‌ها به دلیل پتانسیل‌های ژنتیکی از مسیرهای متابولیکی خاصی بهره می‌برند که آنها را برای زیستن در شرایط سخت محیطی سازگار می‌کند. سازگاری با شرایط خشکی و کم آبی حاکم بر دریاچه ارومیه که خود منجر به بالارفتن غلظت نمکها در آن شده است، فشار زیادی را بر موجودات دریاچه وارد کرد، به طوری‌که بسیاری از اشکال حیات در آن از بین رفته یا این‌که از تنوع آنها کاسته شده است. با این وجود کماکان زندگی میکروبی از شایعترین نوع حیات در این دریاچه است و تلاش‌ها برای کشف گونه‌های جدید همچنان ادامه دارشوند. هم اکنون این گونه‌ها در کلکسیون میکروبی مرکز با شماره‌های دسترسی زیر، نگهداری می‌شوند و قابل ارائه به تمام محققان و دانشمندان کشور هستند.
IBRC-M 10911
و IBRC-M 10912
